گزارش های ارزشگذاری معادن چگونه ارزش معدن را با تکیه بر ارزش دپو های باطله افزایش می‌دهد.

نیما اکبرزاده مدیریت کسب و کار موسسه ارزشگذاری معادن.

آنچه که در نوشتن گزارش های ارزیابی ذخایر و امکان سنجی در میان متخصصان مرسوم است، تمرکز بر ماده معدنی اصلی موجود در محدوده که در پیمایش های اولیه مشاهده و اکتشاف شده است می باشد. این موضوع به وفور در میان معدنکاران دولتی و خصوصی مشاهده می گردد که تمرکز خود و مدار فرآوری مربوطه را صرفا بر ماده معدنی اصلی گذاشته و چون در گزارش های اولیه نسبت به دیگر مواد معدنی و عناصر همراه بی مهری و بی توجهی گردیده، معادن فعال کشور انباشته از باطله هایی سرشار از عناصر با ارزش و استراتژیک شده است.

در مصاحبه هایی که اخیرا از سوی متولیان امر در حوزه اکتشاف و استخراج معادن منتشر می شود، به وضوح ابراز نگرانی ایشان از عدم بهره گیری حداکثری از عناصر بعضا استراتژیک در باطله های معادن بیان می شود که این مقوله نگرانی کاملا بجا و درستی است. اما دلایل مغفول ماندن فرآوری حداکثری ماده معدنی خام چندین مورد را شامل می گردد که می توان سنگ بنای آنها را ارائه گزارش های اکتشافی و ارزیابی غیر اصولی از سوی متخصصان امر دانست، چرا که اگر در گزارشات امکان سنجی به اندازه کافی به عناصر و مواد معدنی همراه پرداخته شود، مطمئنا بهره برداران در هنگام سرمایه گذاری بهره گیری حداکثری از ظرفیت ذخایر را در دستور کار خود قرار می دهند.

آنچه که در موسسات ارزشگذاری معادن مطرح دنیا همچون جورک، والمین، کیموال، سامرک، نائن و ... به مدد بهره گیری از کد ها و دستورالعمل هایی در طراز بین الملل تحت نظر شخص ذیصلاح رقم خورده و منجر به ارائه گزارش امکان سنجی جامع در خصوص محدوده می شود، بدینگونه می باشد که ماده معدنی اصلی به همراه کلیه عناصر شناخته شده در رنج عیاری معقول و روش های فرآوری پیشنهادی توسط شخص یا اشخاص ذیصلاح مسئول در تنظیم گزارش بیان می شود تا ذینفعان و سرمایه گذاران بتوانند در زمان مطالعه گزارش نسبت به شناخت جامع از مسیر سرمایه گذاری و عایدی حاصل از آن توجیه گردیده و اقدام به تصمیم گیری کنند.

ما در موسسه ارزشگذاری معادن در ایران، در وهله اول با کمک و مشارکت موسسات همکار بین المللی و در ادامه پس از شناخت و پرورش اشخاص ذیصلاح و متخصص، به صورت خودکفا با پیروی از دستورالعمل تدوین شده بر مبنای روشها و اصول بین المللی نسبت به ارائه گزارش های ارزیابی در خصوص پتانسیل کامل محدوده ها اقدام خواهیم کرد که این مهم زمینه ساز بهره گیری حداکثری از ظرفیت خدادادی موجود در معدن به مرحله بهره برداری رسیده، خواهد شد و از سویی موجب پیشگیری از هدر رفت منابع موجود و تحمیل هزینه های مازاد بر بهره برداران و سرمایه گذاران به دلیل کاهش هزینه های دپوسازی باطله و تفکیک احتمالی مورد نیاز پس از انباشت باطله ها می گردد.

در عصر حاضر با توجه به ساختار اقتصاد کلان کشورها که وابستگی به عناصر استراتژیک را بیش از گذشته بروز و ظهور داده، به دور از چشم ماندن این دسته عناصر که بسیاری از آنها به دلیل عیار کم و همراهی با عناصر پر عیار و ارزشمند دیگر نادیده گرفته شده و به جرگه باطله های معادن می پیوندند، به هیچ عنوان قابل پذیرش نبوده و باید گزارشگری منابع و ذخایر ملی معدنی خود را به سمت و سوی شیوه های جاری در کشورهای صاحب سبک و صاحب نام معدنی ببریم که این مهم در موسسه ارزشگذاری معادن ایران در میان اصول اساسی تنظیم گزارش ها قرار دارد.